Soja Allergie: Voedselallergieën zijn vrij gewoon met ongeveer 8% van alle kinderen en 2% van de volwassenen met een allergie hebben ten minste last van 1 soort voedsel. De meest voorkomende voedingsmiddelen die voedselallergie veroorzaken, met name bij kinderen,zijn onder meer ei, melk, tarwe, pinda en soja.

Wat is soja?

Sojabonen zijn een lid van de peulvruchtenfamilie, die onder andere in de volgende voedingsmiddelen zitten: pinda’s, bonen en erwten. Sojabonen worden gebruikt in de verwerking van levensmiddelen, omdat ze een goedkope, hoogwaardige vorm van eiwitten hebben die algemeen verkrijgbaar zijn. Soja-eiwit wordt daarom vaak aangetroffen in het dagelijks leven waardoor kinderen worden blootgesteld op jonge leeftijd. Soja-eiwit is een gemeenschappelijk alternatief voor melkeiwit in babyvoeding en wordt vaak aangeprezen als ‘zachter’ voor het maag-darmkanaal van de baby’s.

Sojamelk is op grote schaal beschikbaar en wordt vaak ingenomen door volwassenen, vooral degene met een zuivelallergie, lactose-intolerantie hebben of andere vorm van melk intolerantie. Soja wordt ook vaak gebruikt in Aziatische gerechten zoals sojasaus, miso soep en tofu. Om deze redenen is het vermijden van soja-eiwitten uiterst moeilijk, voor zowel kinderen als volwassenen.

Wat is soja allergie?

Soja allergie is heel gewoon, die ongeveer 4 op de 1000 kinderen hebben. Soja-allergie kan een aantal verschillende allergische symptomen veroorzaken zoals atopische dermatitis tot urticaria en angio-oedeem tot aan anafylaxie. Soja allergie heeft de potentie om ernstige, levensbedreigende reacties te veroorzaken, maar niet zo vaak als andere voedselallergieën, zoals pinda’s en een schaaldieren allergie. Soja allergie wordt typisch gediagnosticeerd met het gebruik van allergische huidtest, hoewel bloed testen op allergische antilichamen tegen soja-eiwitten ook kan worden uitgevoerd.

Soja-eiwit kan ook leiden tot een niet-allergische eiwit intolerantie bij jonge kinderen, genaamd voedsel proteïne geïnduceerd enterocolitis syndroom (food protein-induced enterocolitis syndrome, FPIES ), waardoor misselijkheid, braken, diarree, dehydratatie, gewichtsverlies en zelfs een shock kan voorkomen. Een mildere vorm van FPIES veroorzaakt door de soja formule is voedsel eiwit-geïnduceerde proctitis, waarbij bloederige ontlasting veroorzaakt kan worden bij kinderen. Kinderen met FPIES kunnen ook negatieve allergietesten hebben bij soja, aangezien er geen allergische antilichaam bij het ziekteproces komen. Interessant is dat ongeveer 50% van kinderen met soja – geïnduceerde FPIES een soortgelijke reactie heeft als bij koemelk.

Wanneer is soja allergie ontgroeid?

Soja allergie lijkt vooral een probleem voor jonge kinderen zijn, want er zijn veel meldingen van kinderen die het ontgroeien tegen de tijd dat ze 3 jaar bereiken. Een studie van de Johns Hopkins University gepubliceerd in 2010 bleek dat 70% van de kinderen hun soja allergie ontgroeid zijn bij de leeftijd 10. Het onderzoek toonde verder aan dat het bedrag van allergische antilichamen tegen soja zou kunnen helpen voorspellen of een kind van hun allergie ontgroeid was. Echter, bepalen of een kind een soja allergie is ontgroeid dient altijd een voedseluitdaging van soja uitgevoerd te worden onder medisch toezicht.

Kan een soja allergie een andere voedselallergie veroorzaken?

Soja deelt gelijkaardige proteïnen met andere peulvruchten ( zoals pinda’s , erwten , bonen en linzen ), hoewel de meeste mensen met soja allergie andere peulvruchten kunnen eten zonder problemen. Echter, veel mensen hebben gehoord om alle peulvruchten te vermijden omdat allergietesten aantonen vaak positieve resultaten te hebben bij meer dan alleen een peulvrucht. Dit is een gevolg van overgevoeligheid, wat betekent dat de soortgelijke eiwitten in peulvruchten aan hetzelfde allergische antilichamen gericht zijn dan alleen tegen soja eiwitten. Veel studies tonen aan dat echte kruisreactiviteit tussen verschillende peulvruchten hetgeen betekent dat allergische reacties zich daadwerkelijk in soja-allergische mensen als andere peulvruchten worden gegeten laag zijn.

Als je wordt verteld dat je positieve allergietesten bij meerdere peulvruchten hebt dien je contact op te nemen met uw arts voordat u ze gaat eten. Terwijl kruisreactiviteit onder peulvruchten laag zijn, zal uw arts waarschijnlijk een test uitvoeren om de peulvruchten waar u geïnteresseerd in bent te proberen om te kijken of je niet of wel allergisch bent.

Wat is de Oraal Allergie Syndroom?

Het orale allergie syndroom ( OAS ) wordt veroorzaakt door kruisreactiviteit tussen eiwitten in verse groenten en fruit en pollen. Dit syndroom komt voor in een groot aantal ( tot 70 procent ) van de mensen met pollenallergie. De eiwitten in de groenten en fruit veroorzaken van OAS zijn gemakkelijk af te breken met koken of verwerking. Daarom treedt OAS meestal niet op bij gekookte of gebakken groenten en fruit of verwerkte vruchten zoals in appelmoes.

Welke symptomen treden op met OAS?

De meeste mensen met OAS hebben symptomen zoals jeuk, branderig gevoel, tintelingen en zwelling van de lippen, mond, tong en keel, waar het verse fruit of groente is aangeraakt. Symptomen zijn meestal slechts een kwestie van seconden of duren tot een paar minuten, en zelden ernstiger dan dat.

Toch hebben sommige studies aangetoond dat tot 9 procent van de mensen met OAS meer kunnen ervaren dan ernstige symptomen van voedselallergie, en maximaal 2 procent mag anafylaxie ervaren. Het is om deze reden dat sommige autoriteiten stellen voor het wijzigen van de naam naar pollen-food syndroom. Symptomen hebben meer kans op optreden en zijn ernstiger tijdens het seizoen waarin de verantwoordelijke pollen worden gevonden.

Wat zijn de verbanden tussen voedingsmiddelen en pollen?

De volgende vruchten/pollen zijn aangetoond bij mensen met OAS. Mensen met een allergie voor deze pollen (ze zeggen ook wel fruitallergie) ervaren vaak symptomen van OAS als ze vers fruit of groente hebben gegeten:

• Ambrosia: meloenen ( watermeloen , meloen , honingdauw ) , bananen , komkommers en courgettes.
• Berk ( boom ) : aardappelen, wortelen , kersen , selderij , appels, peren , pruimen , perziken , pastinaak , kiwi , hazelnoten en abrikozen.
• Bijvoet: selderij , wortelen , diverse kruiden.
• Grassen: tomaten, aardappelen , perziken.

De diagnose van OAS

OAS is gediagnosticeerd als er een geschiedenis van de bovenstaande symptomen bij mensen met seizoensgebonden allergische rhinitis met pollen als trigger hebben. Een positieve huidtest met verdacht voedsel kan de diagnose van de OAS te bevestigen, hoewel huidtest extracten verkregen worden zijn ze doorgaans negatief omdat de eiwitten resulteren in OAS worden afgebroken worden tijdens de verwerking. Derhalve kan het noodzakelijk zijn verse groenten of vruchten te gebruiken voor een huidtest met een ” prik – prik ” procedure. De huidtest naald wordt ingebracht in de verse voeding, dan gebruikt voor het prikken in de huid van de persoon.

Hoe wordt OAS behandeld?

Ondanks de kleine kans op een ernstige reactie wordt het vermijden van verse vruchten of groenten geadviseerd. Veel mensen kunnen het voorkomen door verdachte voedingsmiddelen te vermijden simpelweg omdat de symptomen ongemakkelijk zijn. Meestal worden de vruchten en groenten getolereerd als ze gekookt, gebakken en verwerkte zijn. Enkele studies hebben aangetoond dat allergie shots de kruisreagerende pollen kan verminderen of zelfs het elimineren van de OAS symptomen.

Wat is een pinda allergie?

De wetenschappelijke naam van een pinda is Arachis hypogeal (een peulvrucht). De pinda is een veel voorkomende oorzaak van een voedselallergie. Een pinda allergie is bekend als potentieel zeer gevaarlijk en zelfs levensbedreigend, met name bij adolescenten en jonge volwassenen, maar ook bij mensen met astma.

Hoe vaak komt een pinda-allergie nou eigenlijk voor?

Pinda allergie is de meest voorkomende vorm van voedselallergie bij schoolgaande kinderen en volwassenen. Melk en ei-allergie komen vaker voor bij baby’s en peuters, maar allergieën voor deze voedingsmiddelen worden vaak ontgroeid door schoolleeftijd. Recente studies tonen aan dat in Noord-Amerika en het Verenigd Koninkrijk, 1 % van de kinderen te maken hebben met een pinda-allergie.

Het is mogelijk voor volwassenen (die niet zo allergisch zijn als kinderen) een nieuw allergie kunnen ontwikkelen voor de pinda. In deze gevallen is de pinda allergie neiging minder ernstig, en wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de orale allergie syndroom als gevolg van berk allergie.

Pinda noten allergie komt veel minder vaak in andere delen van de wereld dan in vergelijking met westerse landen. Ondanks pinda voornamelijk een belangrijke bron van voedsel in Azië, pinda- allergie is het ongewoon. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de algemene bereidingsmethode van pinda in Azië waar ze het veelal frituren en koken. Hierdoor wordt in het levensmiddel minder allergeen gemaakt. Droog roosteren, de meest gebruikte bereidingsmethode van pinda’s in de Verenigde Staten, is aangetoond dat pinda meer allergeen krijgt.

Waarom komt een pinda-allergie steeds vaker?

De pinda-allergie is verdubbeld in de afgelopen 10 tot 20 jaar, en de reden voor deze stijging is niet helemaal duidelijk. Mogelijkheden voor deze toename is de pindaproteïnen die in crèmes voorkomen die pinda-olie bevatten. Blootstelling aan pindaproteïnen in borstvoeding of tijdens de zwangerschap, en blootstelling aan kruisreactie (vergelijkbare) voedingsmiddelen, zoals soja. Op dit moment is niet bekend waarom pinda- allergie steeds vaker voorkomt.

Diagnose van de allergie?

Noten en pinda-allergie is gediagnosticeerd in veel hetzelfde als andere voedselallergieën. Wanneer de pinda allergie symptomen consistent met voedselallergieën optreden na het eten van pinda bevattende voedingsmiddelen, dan zal een allergoloog allergietesten uitvoeren. Een positieve allergietest, samen met de geschiedenis van een persoon ervaart pinda allergie symptomen met eten van pinda’s met een diagnose van pinda- allergie.

Hoe vaak komt een persoon ontgroeien pinda-allergie?

Slechts bij ongeveer 20 % van de kinderen zal een pinda-allergie ontgroeien tegen de tijd dat ze leeftijd bereiken om naar school te gaan. Voor veel mensen, kan een pinda-allergie een levenslange ziekte zijn. Die mensen die hun pinda- allergie ontgroeien hebben meestal mildere reacties, kleinere huidtest reacties, en minder allergieën in het algemeen.

Artsen kunnen oplossingen van een pinda-allergie voorspellen met het gebruik van RAST. Een RAST niveau van minder dan 5 kU / L ( kiliunits per liter ) is suggestief van ontgroeien van de pinda-allergie.

Is het gewoonlijk om per ongeluk pinda’s of noten te eten?

Omdat pinda’s een dergelijk gewoonlijk voedsel is in westerse diëten, is accidentele blootstelling aan pinda’s gebruikelijk. Pinda-allergische mensen eten per ongeluk pinda elke 3-5 jaar, en een recente studie van de Canadese pinda-allergische kinderen bleek dat bijna 15 % per ongeluk pinda’s aten over een periode van tijd van een jaar.

Welke andere voedingsmiddelen moeten worden vermeden?

Pinda’s behoren tot de peulvruchten familie, zoals ook die van bonen, erwten en soja. Hoewel het gebruikelijk is voor een persoon die allergisch is voor pinda om positieve allergietesten voor andere peulvruchten te hebben, komen allergische reacties van het eten van deze andere peulvruchten bij slechts 5 % van de mensen voor.

Lupine is een peulvrucht meestal gemalen tot meel en gebruikt voor diverse bak-doeleinden. In tegenstelling tot andere peulvruchten, kunnen mensen met een pinda allergie vaak allergische reacties krijgen op lupine, dus dit voedsel zal moeten worden vermeden.

Mensen met een pinda allergie kunnen ook allergisch zijn voor noten zoals amandelen, cashewnoten, walnoten en pecannoten. In feite, een recente studie toonde aan dat ongeveer 1 op de 3 mensen ( 33 % ) met een pinda allergie allergisch is voor ten minste 1 noot. Om deze reden, het feit dat kruisbesmetting tussen noten en pinda’s gebruikelijk is ( bijvoorbeeld, waar je er 1 vindt, is er de mogelijkheid om ook andere te vinden ), waar meestal geadviseerd wordt dat mensen met een pinda-allergie proberen te voorkomen door helemaal geen noten te eten.

Hoe wordt de allergie behandeld?

Momenteel is de beste therapie voor behandeling om te voorkomen van het eten van pinda’s. Als pinda’s gegeten heeft en er een reactie optreedt, is de behandeling van de acute reactie hetzelfde als voor andere voedselallergieën. Diverse onderzoeken zijn aan de gang om op zoek te gaan naar manieren om het te behandelen en potentieel te genezen. Hoewel sommige van deze studies veelbelovende resultaten laten zien, zijn therapieën waarschijnlijk jaren verwijderd om het daadwerkelijk mogelijk te maken.

De meest populaire studie over een pinda-allergie behandeling in een injecteerbare anti-allergisch antilichaam vergelijkbaar met Xolair (eigenlijk een iets andere drug). Deze medicatie wordt gegeven door injectie van elke 4 weken. Er wordt een verhoogde hoeveelheid pinda toegevoegd totdat deze kan worden getolereerd zonder reactie in mensen met pinda-allergie. Het doel van deze studie was om ernstige, levensbedreigende reacties te vermijden bij per ongeluk eten van pinda’s, in plaats van voor de mensen die opzettelijk pinda’s eten.

Andere studies voor de behandeling van pinda-allergie zijn sublinguale immunotherapie en injectie immunotherapie met behulp van geïsoleerde en gemanipuleerde pinda-eiwitten. Traditionele immunotherapie met pinda heeft aangetoond gevaarlijk te zijn en dat het geen effectieve behandeling is.

Wat is tarwe allergie? Wat is de oorzaak van een tarwe allergie?

Mensen met een tarwe allergie hebben een abnormale immuunsysteem responsie op ten minste een van de eiwitten die bestaan in tarwe. Het is een van de meest voorkomende voedselallergieën bij de jeugd, maar kunnen ook volwassenen beïnvloeden. De persoon met een tarwe allergie heeft een specifiek antilichaam aan een tarwe-eiwit, en soms meer dan 1.

Mensen met een tarwe allergie kunnen met een verscheidenheid aan mogelijke tekenen en symptomen reageren, met inbegrip van ademhalingsproblemen, misselijkheid, netelroos, opgezwollen buik en een onvermogen om zich te concentreren. Bij sommige mensen kan de consumptie van tarwe en tarwe-producten leiden tot anafylaxie – een levensbedreigende allergische reactie.

De allergische reactie behelst IgE (immunoglobuline) antilichamen van ten minste een van de volgende eiwitten in tarwe:

• Albumine
• Globuline
• Gliadine
• glutenine (gluten)

De meeste allergische reacties hebben betrekking op albumine en globuline. Allergie voor gliadine en gluten komen minder vaak voor. Glutenallergie worden vaak verward met coeliakie of een andere spijsverteringsstoornissen.

Sommige mensen hebben een allergische reactie als ze tarwemeel inademen, terwijl anderen het moeten eten om de symptomen te ervaren. Een allergische reactie kan optreden binnen enkele minuten of soms uren na het consumeren of het inademen van tarwe.

Wat zijn de tekenen en symptomen van tarwe allergie?

Een symptoom is iets wat de patiënt voelt, terwijl een teken iets is wat andere mensen, zoals de arts opspoort. Een pijn een symptoom zijn, terwijl een uitslag een teken kan zijn. De meest voorkomende tekenen en symptomen van een tarwe allergie zijn onder andere:

• Allergische rhinitis – verstopte neus
• Anafylaxie
• Astma
• Atopische dermatitis (eczeem)
• Diarree
• Mond irritatie en mogelijke zwelling
• Misselijkheid
• irritatie van de keel en eventuele zwelling
• Urticaria – netelroos, een jeukende huiduitslag (mogelijk zwelling van de huid)
• Braken
• Waterige en / of jeukende ogen
• Opgeblazen buik

Tekenen en symptomen van anafylaxie kunnen zijn:

• Opzwellingi van keel en wordt strak
• Beklemming op de borst
• Pijn op de borst
• Meer ernstige ademhalingsmoeilijkheden
• slikproblemen
• De huid wordt bleek of blauwachtig
• Zwakke pols
• Hypotensie – een ernstige daling van de bloeddruk

Anafylaxie is een medische noodsituatie.

Tarwe allergie zal algemeen ontwikkelen wanneer je een baby of peuter bent. In de meeste gevallen zal het kind ook andere voedselallergieën krijgen. Algemeen hebben kinderen niet langer de allergie na de leeftijd van 3 tot 5 jaar. Tarwe allergie wel bestaat bij volwassenen, maar het komt veel minder vaak voor dan bij kinderen.

Wat zijn de oorzaken van tarwe allergie?

Een tarwe allergie is een reactie van het immuunsysteem. Ons immuunsysteem is ontworpen om ons te beschermen tegen vreemde voorwerpen en pathogenen (dingen die ziekte veroorzaken), zoals bacteriën, virussen, en giftige stoffen. Soms kan ons immuunsysteem goede weefsels en cellen in ons lichaam aantasten, dit heet een auto-immuunziekte.

Het lichaam van een persoon die allergisch voor tarwe is produceert een antilichaam tegen een eiwit in tarwe, waardoor een allergie. Wanneer het menselijk lichaam een allergeen antilichaam ontwikkeld om een specifiek middel (het allergeen), in dit geval een tarwe-eiwit, dan is het immuunsysteem daar gevoelig voor.

Albumine, globuline, gliadine en gluten zijn klassen van eiwitten in tarwe die een allergische reactie kunnen veroorzaken. Sommige mensen zijn allergisch voor slechts een van hen, terwijl anderen kunnen allergisch zijn voor twee of zelfs meer.

De volgende voedingsmiddelen zijn mogelijke bronnen van tarwe-eiwitten:
• Bier, ale, wortel bier
• Brood
• Ontbijtgranen
• Cakes en muffins
• Koffie vervangers
• Specerijen, zoals ketchup
• Couscous
• Crackers
• Zuivel producten, zoals ijs
• Donuts
• Dumplings
• zetmeel
• Gravy (vele soorten)
• gehydroliseerde plantaardige eiwitten
• Consumptie-ijs kegels
• Instant chocoladedrank mixen (veel van hen)
• Malted melk
• Vlees producten, zoals hotdogs
• Vlees, krab of garnalen substituten
• Gemodificeerd zetmeel
• Mononatriumglutamaat (MSG)
• Natuurlijke smaakstoffen
• Noodles, spaghetti, macaroni, en andere deegwaren bereid met tarwe of griesmeel meel
• Pretzels
• Sojasaus
• Plantaardige gom
• Wafels
• Worcestershire saus

Allergische reacties veroorzaakt door tarwe en lichaamsbeweging: sommige mensen kunnen allergische symptomen krijgen bij uitoefenen van beweging binnen een paar uur van de consumptie van tarwe-eiwitten. Sommige veranderingen die plaatsvinden in ons lichaam als we bewegen kunnen leiden tot een immuunrespons. Deze voorwaarde leidt vaak tot anafylaxie – een levensbedreigende reactie.

Sommige mensen hebben een oefening in verband met allergie voor tarwe als ze ook aspirine of een otherNSAIDs (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) een paar uur voor de training nemen.

Baker’s astma – dit is een aandoening die gevolgen kan hebben voor mensen die in de bakkerij werken of op plaatsen zijn met veel ongekookte tarwemeel. De allergie wordt veroorzaakt door het inademen van tarwemeel (niet het eten ervan). De aandoening komt meestal door de ademhaling. Experts zeggen de allergie kan worden veroorzaakt door een tarwe-eiwit, of eventueel een schimmel.

Coeliakie (gluten-gevoelige enteropathie) wordt beschouwd als een voedselovergevoeligheid, in plaats van een allergie. Het individu immuunsysteem reageert op gluten, waardoor ontsteking optreed in de dunne darm, wat resulteert in slechte opname van voedingsstoffen. Sommige mensen hebben zowel coeliakie en tarwe allergie.

Wat zijn de risicofactoren voor tarwe allergie?

Een risicofactor is iets wat de kans op het ontwikkelen van een aandoening of ziekte verhoogt. Bijvoorbeeld, obesitas verhoogt aanzienlijk het risico op het ontwikkelen van diabetes type 2. Daarom is overgewicht een risicofactor voor diabetes type 2. Er zijn twee belangrijke risicofactoren voor tarwe allergie:

• Familiegeschiedenis – als een naast familielid, zoals een ouder of broer of zus een allergie heeft kan een persoon een hoger risico op het ontwikkelen tarwe allergie hebben. Een familiegeschiedenis van allergieën kan een tarwe allergie, hooikoorts, astma zijn.

• Leeftijd – baby’s en peuters hebben veel meer kans om tarweallergie te hebben, in vergelijking met oudere mensen. Hun immuunsysteem en het spijsverteringsstelsel zijn nog onvolwassen. De meerderheid van de kinderen ontgroeien uiteindelijk hun allergie voor tarwe.

Diagnose van tarweallergie

Een huisarts zal de gekwalificeerde voedingsdeskundige of immuunsysteem specialist zijn en waarschijnlijk gebruik maken van een aantal tests, alsmede het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek, voordat die in staat is om een goede diagnose te stellen. Deze kunnen bestaan uit:

• Voedsel dagboek – de arts kan de patiënt vragen om alles op te schrijven wat ze eten en wanneer, evenals gedetailleerde toelichting op de symptomen.

• Eliminatie dieet – alle verdachte levensmiddelen worden geëlimineerd uit het dieet van de patiënt. Na enkele dagen worden verdachte levensmiddelen met allergenen, die in dit geval tarwe zou zijn, opsporen. Met de hulp van een eetdagboek, zorgvuldig elk item noteren dat wordt verbruikt en symptomen die daarbij worden gevoeld, kan de patiënt bepalen welke bepaald voedsel problemen veroorzaakt. Het uiteindelijke doel is om onaangename voeding te vervangen door anderen die niet leiden tot een allergische reactie. Het is belangrijk dat dit gebeurt met een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.

• Voedsel immuniteitsonderzoek – dit wordt over het algemeen gedaan in een ziekenhuis of gespecialiseerde allergie kliniek. De patiënt eet capsules die verdachte allergenen bevatten. De patiënt begint met kleine doses, die geleidelijk gedurende een periode van uren tot dagen worden opgevoerd. Gedurende het hele proces zal het individu wordt gecontroleerd op allergie tekenen en symptomen.

• Huid-priktest – druppels worden geplaatst op de arm van de patiënt. De huid wordt vervolgens doorboord door de druppel, om zo voor de voeding in het systeem te zorgen. Als er jeuk, roodheid of zwelling, is de indicatie dat het meest waarschijnlijk een positieve reactie is. Experts zeggen dat negatieve resultaten 95% nauwkeurig zijn, terwijl positieve resultaten 55% nauwkeurig zijn.

• Bloedtest – deze test zoekt naar antilichamen voor specifieke voedingsmiddelen en geven een indicatie van de kans op een allergie voor deze voedingsmiddelen. Deze patiënten zijn niet in staat om de huid-prik test te doen. Een bloedonderzoek kan een goed alternatief zijn voor patiënten met bestaande huidaandoeningen of interacties met bepaalde medicijnen. Experts zeggen dat negatieve resultaten van een bloedtest 95% nauwkeurig zijn, terwijl positieve resultaten 55% nauwkeurig zijn .

Wat zijn de behandelmogelijkheden voor tarwe allergie?

Als je een tarwe allergie hebt is de beste behandeling om te voorkomen dat je tarwe-eiwitten eet of inademt. Dit is niet gemakkelijk aangezien de tarwe in veel voedingsmiddelen zit. Zelfs ogenschijnlijk niet-tarwe voedsel vereisen een zorgvuldige label inspectie.

• Antihistaminica – dit is een type medicatie dat de patiënt zijn immuunsysteem verlaagt, vaak resulterend in hetzij de eliminatie van allergische symptomen of een aanzienlijke vermindering. Het is belangrijk om uw arts te raadplegen voordat u antihistaminica gebruikt voor een tarwe allergie.

• Epinefrine (adrenaline) – dit is een noodgeval behandeling voor een ernstige allergische reactie. Patiënten met een hoog risico op anafylaxie uit tarwe, of een product moet wtee injecteerbare doses epinefrine hebben. De medicatie wordt toegediend als een auto-injector pen direct op de huid. De pennen bevatten elk een enkele dosis adrenaline die in het lichaam kan worden geïnjecteerd door een verborgen veerbelaste naald. Voorbeelden zijn de EpiPen en de Anapen. Adrenaline opent de luchtwegen, waardoor de patiënt beter kan ademen. Het helpt ook mee aan een ernstige lage bloeddruk.

Koemelk is een van de meest voorkomende voedselallergie bij kinderen, die 1 op de 50 baby’s hebben. Hoewel de meeste kinderen koemelkallergie uit te groeien door de leeftijd van vier jaar, sommige behouden de allergie voor het leven. Koemelkallergie volwassenen kan zeer zelden voorkomen waarbij meestal onmiddellijke allergische reacties of eczeem.

Reacties door koemelkallergie

Als u allergisch bent voor koemelk moet u ook aan geiten-of schapenmelk te voorkomen. Alle grazende zoogdieren melk produceren met soortgelijke eiwitten die cross-reacties kunnen veroorzaken voor mensen met zuivel allergieën.

Allergische reacties kunnen optreden binnen enkele minuten of tot enkele dagen na het hebben van de koemelk of andere zuivelproducten. Als uw kind melkallergiezou hebben kunnen deze symptomen optreden:

• binnen minuten tot een uur na een kleine hoeveelheid van koemelk. Symptomen kunnen zijn: netelroos (urticaria), eczeem, gezicht zwelling, braken, diarree, lawaaierige ademhaling of een piepende ademhaling. Ernstige allergische reacties (anafylaxie) kunnen leiden tot slapte bij baby’s.
• enkele uren na matige hoeveelheden van koemelk. Mogelijke symptomen zijn braken en diarree en soms vlekkerige huiduitslag of verergering van eczeem. Na een dag of enkele dagen na een normale hoeveelheid melk van de koe. De symptomen kunnen onder meer eczeem, braken, diarree of astma.

Koemelkallergie symptomen

Symptomen van een allergische reactie op melk verschijnen meestal binnen enkele minuten tot twee uur na het eten zuivelproducten of om levensmiddelen die zuivelingrediënten. Symptomen kunnen zijn:

• Huidreacties zoals netelroos of eczeem.
• Allergische conjunctivitis: jeukende, rode, waterige ogen.
• Reacties zoals misselijkheid, buikpijn, braken, of diarree.
• Luchtwegen symptomen zoals piepende ademhaling of hoesten of loopneus.
• Angio-oedeem: zwelling van de lippen, tong of gezicht
• Zuivelallergieën kan een ernstige allergische reactie opdoen genoemd anafylaxie.

Koemelkallergie baby

Koemelkallergie is de meest voorkomende voedselallergien voor kinderen. De meeste kinderen die de ontwikkeling van een zuivel-allergie zal dat doen voor hun eerste verjaardag. Symptomen van zuivelallergie kan anders zijn voor baby’s dan bij oudere kinderen of volwassenen. Kinderen met een melkallergie kan nodig zijn om gevoerd worden met een speciale hypoallergene zuigelingenvoeding.

Bijna alle kinderen die een allergie ontwikkelen voor koemelk doen dit in hun eerste levensjaar. Zuivelallergieën zijn de meest voorkomende voedselallergie voor baby’s.

De meeste baby’s met een melkallergie ontwikkelt een tolerantie van volwassenheid. Ongeveer 5 procent zal hun allergie ontgroeien bij een leeftijd van 4 en ongeveer 20 procent zal groeien naar leeftijd 8.

Zuivelproducten kan leiden tot reacties bij baby’s door middel van verschillende immuunrespons. Sommigen kunnen leiden tot onmiddellijke symptomen, terwijl anderen kunnen worden vertraagd.

Wanneer de symptomen enkele uren of dagen ontstaan ​​na melk, dan is de diagnose van koemelkallergie meestal niet zo voor de hand liggend en de allergietesten zijn vaak niet bruikbaar in deze gevallen. Bevestiging van de diagnose vereist meestal een verwijzing naar een medisch specialist (allergoloog / Klinische Immunoloog).

De behandeling is het vermijden van zuivelproducten

De behandeling van koemelkallergie gaat eliminatie van koemelk en de producten uit de voeding en substitutie met een passende formule bij baby’s. Echter, het vermijden van zuivelproducten bij kinderen is niet eenvoudig. De meeste kinderen die allergisch zijn voor koemelk zal zijn allergisch voor geitenmelk, zodat producten gemaakt van geitenmelk zijn niet alleen onvoldoende vervangers, maar meestal leiden tot soortgelijke symptomen. Het is daarom belangrijk om alle etiketten van bereide voedingsmiddelen te lezen en alle voedsel dat koeien of geitenmelk, kaas, boter, ghee, boter melk, room fraiche, melkpoeder, wei, caseïne, caseïnaat en margarines die melk producten bevatten bevat te vermijden.

Dieetbeperkingen moeten onder toezicht staan

Het is belangrijk op te merken dat eliminatie en herintroductie van koemelk en zuivelproducten alleen mag worden uitgevoerd met advies van een medisch specialist, met name in gevallen met ernstige symptomen. Eliminatie van koemelk geheel uit de voeding is meestal moeilijk en er moet gebeuren in overleg met een specialist diëtist. Als lange termijn uitsluiting is vereist, patiënten vereisen een alternatieve bron van calcium en eiwit, en advies van een diëtist moet worden gezocht. Dit geldt voor de getroffen kinderen en hun moeder of dieet uitsluiting tijdens de borstvoeding is vereist. Na bevestiging van koemelkallergie, zal uw arts meestal adviseren vervangen zuivelproducten met alternatieve formules, die kunnen bestaan ​​uit:

• Soja-eiwit formule: Ongeveer 50 tot 80 procent van de kinderen met koemelkallergie kan verdragen soja gebaseerde formules. Echter, bij kinderen die allergisch zijn voor soja als goed, het is geen geschikt alternatief is.
• Grotendeels gehydrolyseerd formule (EHF): Dit is koemelk gebaseerde formule die is behandeld met enzymen af ​​te breken het grootste deel van de eiwitten die de symptomen bij kinderen die allergisch zijn voor koemelk (merken inlcude Alfare en Pepti-Junior) veroorzaken. Dit zijn meestal supplementen van eerste keus in de melk allergische kinderen. Echter, omdat sommige kinderen nog steeds reageren op deze formule, soms een aminozuur gebaseerde formule is aan te raden. Grotendeels gehydrolyseerd formule verschilt gedeeltelijk gehydrolyseerd formule deze niet geschikt voor de behandeling van allergische melk kinderen.
• Aminozuur formule: Deze formule is nodig in ongeveer 10 procent van de kinderen met koemelk allergie (merken zijn onder andere Neocate, Elecare). Deze formule wordt getolereerd door bijna alle kinderen met soja of koemelk allergie.

Sommige formules zijn niet geschikt voor kinderen met koemelkallergie

Kinderen die allergisch voor koemelk zijn meestal allergisch voor een aantal eiwitten in zuivelproducten. Omdat gelijkaardige proteïnen aanwezig zijn in andere dierlijke melk zoals geitenmelk en paardenmelk, kunnen deze producten ook leiden tot allergische reacties, en moet worden vermeden. De zogenaamde “A2 melk” (van speciaal gefokte koeien) wordt beweerd dat een aantal gezondheidsbevorderende eigenschappen hebben, maar is ook geschikt voor koemelk allergische kinderen. Gedeeltelijk enzymen behandeld koemelk formule, zoals Nan-HA kan gebruikt worden om te voorkomen dat kinderen uit het ontwikkelen van allergieën, maar ze zijn niet geschikt om te worden gebruikt als behandeling voor koemelk allergische kinderen.

Er kunnen ook andere voedselallergieën zijn behalve koemelkallergie

Koemelk allergie kan samen voorkomen met andere voedselallergieën zoals ei, soja, pinda’s of andere noten. Dit wordt aangeduid als meerdere voedselallergie. Bevestiging van dit vereist meestal een verwijzing naar een medisch specialist (allergoloog / Klinische Immunoloog).

Koemelk (zuivel) allergie verdwijnt meestal

Ongeveer 80 procent van de baby’s groeien uit hun allergie door de leeftijd van 4 jaar. Beoordeling van deze kans en de herintroductie van zuivelproducten moet worden gedaan in samenwerking met een medisch specialist. Afhankelijk van de voorgeschiedenis en de ernst van de originele reacties, kan dit verdere allergietesten en bewuste voeding uitdaging, die meestal wordt uitgevoerd in een ziekenhuis.

Niet alle reacties op melk zijn te wijten aan allergie

Lactose intolerantie wordt veroorzaakt door het ontbreken van de enzym lactase, waardoor te verteren de melksuiker lactose. De symptomen zijn diarree, braken, buikpijn en gas, die vergelijkbaar zijn met enkele van de symptomen van koemelkallergie. Deze voorwaarde is oncomfortabel, maar niet gevaarlijk, en niet leidt tot huiduitslag of anafylaxie. Kleine hoeveelheden van koemelk worden doorgaans getolereerd, en yoghurt en harde kazen worden meestal beter verdragen dan melk, want ze bevatten minder of gemakkelijker om lactose te verteren dan koemelk. Huid of bloed allergietesten negatief zijn, maar indien nodig de diagnose kan worden bevestigd door een adem waterstof test. De behandeling kan zijn, de verlaging of het vermijden van de consumptie van zuivelproducten bevatten lactose en te vervangen door deze met een lactose-vrije formule of melk.

Melk en slijm

Respiratoire allergie (zoals astma en allergische rhinitis / hooikoorts) wordt normaal gesproken veroorzaakt door wat we inademen, in plaats van wat we eten. Sommige mensen klagen dat ze een kortstondige sensatie van dik slijm in de keel na het drinken van melk. Dit gevoel vormt geen risico en is niet een allergische reactie. Inderdaad bij zeer jonge baby’s, loopneuzen zijn meestal als gevolg van infectie. Indien u wenst om het te vermijden, moet u echter nog steeds zorgen voor een voeding adequate inname van calcium door het selecteren van geschikte vervangers. Raadpleeg uw arts of een diëtist als onzeker.

Defenitie

Lactose-intolerantie, ook wel lactase-deficiëntie, betekent dat je niet in staat om de melksuiker (lactose) volledig verteren in zuivelproducten. Het is meestal niet gevaarlijk, maar de symptomen van lactose-intolerantie kan worden ongemakkelijk.

Een tekort aan lactase – een enzym dat door het slijmvlies van de dunne darm – is meestal verantwoordelijk voor lactose-intolerantie. Veel mensen hebben lage niveaus van lactase, maar alleen zij die ook in verband gebracht tekenen en symptomen hebben, per definitie, lactose-intolerantie.

U kunt de symptomen van lactose-intolerantie door het zorgvuldig kiezen van een dieet dat zuivelproducten beperkt.

De tekenen en symptomen van lactose-intolerantie beginnen meestal 30 minuten tot twee uur na het eten of drinken voedingsmiddelen die lactose bevatten. Vaak tekenen en symptomen zijn onder andere:

– diarree
– Misselijkheid, en soms, braken
– buikkrampen
– Opgeblazen gevoel

De symptomen zijn meestal mild, maar kan soms ernstig zijn.

Wanneer moet u een arts te raadplegen:

Maak een afspraak met uw arts als u of uw kind tekenen of symptomen die je je zorgen maakt.

Oorzaken van Lactose intolerantie

Lactose-intolerantie wordt meestal veroorzaakt door lage niveaus van het enzym lactase in de dunne darm die leiden tot klachten en symptomen.

Normaal gesproken, de cellen die je dunne darm een ​​enzym genaamd lactase produceren. Het enzym lactase hecht aan moleculen lactose in het voedsel dat je eet en breekt ze in twee eenvoudige suikers – glucose en galactose – die kunnen worden opgenomen in het bloed.

Zonder genoeg het lactase-enzym, de meeste van de lactose in de voeding gaat onbewerkte in de dikke darm waar de normale darmbacteriën interactie. Dit zorgt ervoor dat de kenmerken van lactose-intolerantie – gas, opgeblazen gevoel en diarree.

Er zijn drie typen lactose-intolerantie.

Normaal gevolg van de vergrijzing voor sommige mensen (primaire lactose-intolerantie):
Normaal gesproken produceert het lichaam grote hoeveelheden lactase bij de geboorte en tijdens de vroege jeugd, toen melk is de belangrijkste bron van voeding. Meestal uw lactase productie neemt af naarmate je voeding wordt gevarieerder en minder afhankelijk van melk. Deze geleidelijke afname kan leiden tot symptomen van lactose-intolerantie.

Gevolg van ziekte of letsel (secundaire lactose-intolerantie):
Deze vorm van lactose-intolerantie komt voor wanneer je dunne darm vermindert lactase-productie na een ziekte, een operatie of letsel aan de dunne darm. Het kan voorkomen als gevolg van intestinale ziekten, zoals coeliakie gastroenteritis en inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn. Behandeling van de onderliggende aandoening kan herstellen lactase niveau en verbetering van tekenen en symptomen, maar het kan enige tijd duren.

Voorwaarde waarmee je wordt geboren (aangeboren lactose-intolerantie)

Het is mogelijk, maar zeldzaam, voor baby’s worden geboren met lactose-intolerantie wordt veroorzaakt door een totale afwezigheid van lactase-activiteit. Deze aandoening wordt doorgegeven van generatie op generatie in een patroon van overerving autosomaal recessief genoemd. Dit betekent dat zowel de moeder als de vader moet vellen over de gebrekkige vorm van het gen voor een kind kunnen worden beïnvloed. Zuigelingen met een aangeboren lactose-intolerantie intolerant zijn van de lactose in hun moeders de moedermelk en diarree hebben vanaf de geboorte. Deze baby’s nodig lactosevrije zuigelingenvoeding. Premature baby’s kunnen ook lactose-intolerantie omdat er te weinig lactase niveau. Bij baby’s die verder gezond zijn, betekent dit niet leiden tot ondervoeding.

Risicofactoren

Factoren die kunnen maken dat u of uw kind meer kans op intolerantie lactose zijn onder andere:

• Het verhogen van de leeftijd. Lactose-intolerantie komt vaker voor als je ouder wordt – de toestand komt niet vaak voor bij baby’s en jonge kinderen.
• Etniciteit. Lactose-intolerantie komt het meest voor in zwart, Aziatische, Spaanse en Amerikaanse Indianen mensen.
• Vroeggeboorte. Te vroeg geboren zuigelingen kunnen een verminderde niveaus van lactase, omdat dit enzym verhoogt bij de foetus laat in het derde trimester.
• Ziekten van de dunne darm. Dunne darm problemen die lactose-intolerantie kunnen veroorzaken zijn onder andere bacteriële overgroei, coeliakie en de ziekte van Crohn.
• Bepaalde behandelingen van kanker. Als u hebt ontvangen radiotherapie voor kanker in de buik of intestinale complicaties van chemotherapie, heb je een verhoogde kans op lactose-intolerantie.

Test en diagnose

Uw arts kan vermoeden dat lactose-intolerantie op basis van uw symptomen en uw reactie op het verminderen van de hoeveelheid zuivelproducten in uw dieet. Uw arts kan de diagnose bevestigen door het uitvoeren van een of meer van de volgende tests:

• Lactose tolerantie test. De lactose tolerantie test meters van uw lichaam reageert op een vloeistof die een hoge mate van lactose bevat. Twee uur na het drinken van de vloeistof, zul je ondergaan bloedtesten om de hoeveelheid glucose te meten in je bloed. Als uw bloedsuikerspiegel doet stijgen niet, het betekent dat uw lichaam is niet goed verteren en absorberen van de lactose-gevulde drankje.
• Waterstof ademtest. Deze test moet u ook om te drinken een vloeistof die een hoge mate van lactose bevat. Dan is uw arts meet de hoeveelheid waterstof in uw adem regelmatig. Normaal weinig waterstof detecteerbaar. Echter, als uw lichaam niet verteren van de lactose, zal het gisten in de dikke darm, het vrijgeven van waterstof en andere gassen, die worden geabsorbeerd door je darmen en uiteindelijk uitgeademd. Groter dan een normale hoeveelheid uitgeademde waterstof gemeten tijdens een ademtest aan te geven dat u niet volledig verteren en absorberen van lactose.
• Ontlasting zuurgraad test. Voor baby’s en kinderen die niet kunnen ondergaan andere tests kan een ontlasting zuurgraad test worden gebruikt. Het fermenteren van onverteerd lactose zorgt voor melkzuur en andere zuren die kunnen worden aangetroffen in een kruk monster.

Behandeling

Geen behandelingen kan genezen lactose-intolerantie. Er is op dit moment geen manier om je lichaam de productie van het enzym lactase te verhogen. Mensen met lactose-intolerantie meestal vinden verlichting door het verminderen van de hoeveelheid zuivelproducten ze eten en het gebruik van speciale producten gemaakt voor mensen met deze aandoening.

Middelen

Eet minder zuivelproducten. Mensen met lactose-intolerantie kunnen hun klachten en symptomen door het eten van minder zuivelproducten.

Voor veel zuivelproducten zijn een handige manier om vitaminen en voedingsstoffen, zoals calcium te krijgen. Het opgeven van zuivelproducten betekent niet dat je niet genoeg calcium krijgen. Calcium is te vinden in tal van andere voedingsmiddelen, zoals:

– Broccoli
– Calcium-versterkte produkten, zoals brood, vruchtensappen
– Zalm in blik
– Melk substituten, zoals sojamelk en rijstmelk
– Sinaasappels
– Pinto bonen
– Rabarber
– Spinazie

Als u af te zien van alle zuivelproducten, is het ook belangrijk om ervoor te zorgen dat je voldoende vitamine D. Er zijn niet al te veel voedingsmiddelen met aanzienlijke hoeveelheden vitamine D, maar eieren, lever en yoghurt bevatten vitamine D. Uw lichaam ook vitamine D bij het maken blootgesteld aan de zon. Maar, betekent dit niet gebeuren als je het dragen van zonnebrandcrème, die noodzakelijk is voor het beschermen van uw huid tegen huidkanker.

Vraag uw arts om een ​​verwijzing naar een diëtist die u kan helpen u van plan bent uw maaltijden. En, vraag dan uw arts als u nodig hebt om calcium-of vitamine D-supplementen te nemen.

Wees voorzichtig als u ervoor kiest om zuivelproducten te eten
Het is niet noodzakelijk volledig te vermijden zuivel. De meeste mensen met lactose-intolerantie kunnen genieten van bepaalde zuivelproducten zonder symptomen. Mogelijk kunnen magere melk producten, zoals taptemelk, beter dan geheel melkproducten verdragen. Het kan ook mogelijk om uw tolerantie te verhogen tot zuivelproducten door de geleidelijke invoering van hen in uw dieet.

Manieren om uw dieet te veranderen om de symptomen van lactose-intolerantie te minimaliseren zijn onder andere:

• Het kiezen van kleinere porties zuivel. Sip kleine porties melk – tot 4 gram (118 milliliter) per keer. Hoe kleiner de portie, hoe minder waarschijnlijk het is om te leiden tot gastro-intestinale problemen.
• Opslaan van melk voor de maaltijden. Drink melk met andere voedingsmiddelen. Dit vertraagt ​​de spijsvertering en kan verminderen de symptomen van lactose-intolerantie.
• Experimenteren met een assortiment van zuivelproducten. Niet alle zuivelproducten dezelfde hoeveelheid lactose. Bijvoorbeeld, harde kazen, zoals de Zwitserse of cheddar, hebben kleine hoeveelheden lactose en over het algemeen geen klachten veroorzaken. Mogelijk kunnen gekweekt zuivelproducten, zoals yoghurt, omdat de bacteriën in het kweken proces natuurlijke wijze de enzym dat lactose.
• Het kopen van lactose-gereduceerde of lactose-vrije producten. U vindt deze producten bij de meeste supermarkten in de gekoelde zuivel sectie.
• Kijken uit voor verborgen lactose. Melk en lactose worden vaak toegevoegd aan bereide voedingsmiddelen, zoals granen, instant soepen, dressings, nondairy creamers, vleeswaren en bakkerijmixen. Controleer voeding labels voor melk en lactose in de lijst van ingrediënten. Kijk ook voor andere woorden die aangeven lactose, zoals wei, melk bijproducten, vetvrije droge melkpoeder en droge melkbestanddelen. Lactose wordt ook in geneesmiddelen. Licht uw apotheker in als u lactose-intolerantie.
• Met behulp van enzym lactase tabletten of druppels. Over-the-counter tabletten of druppels die het enzym lactase (Dairy Ease, Lactaid, anderen) kan u helpen verteren zuivelproducten. U kunt tabletten vlak voor een maaltijd of tussendoortje. Of de druppels kunnen worden toegevoegd aan een pak melk. Niet iedereen met lactose-intolerantie wordt geholpen door deze producten.

De meeste kans dat u of iemand die je kent een allergie heeft. De veelbetekenende jeukende, gezwollen, tranende ogen en rood, verstopte neus zijn signaal veranderingen in de seizoenen in huizen en werkplekken in het hele land. Deze mensen lijden aan allergisch rhinitis, of hooikoorts. De medische naam voor deze aandoening verwijst naar verstopte en jeukende neus (“Rhin-“), het meest voorkomende symptoom.

Hooikoorts is een allergische reactie. Het is uw immuunsysteem die reageert op vreemde stoffen in de lucht die je inademt. Hooikoorts verwijst meestal naar een allergie voor buiten, de lucht materialen zoals pollen en schimmels.

Ongeveer 15-20% van de bevolking heeft een zekere mate van hooikoorts. Het wordt ook gevonden bij zowel mannen als vrouwen. Meestal hooikoorts is seizoensgebonden, maar het kan het hele jaar door duren als de allergie het hele jaar door blijft. Lente en herfst zijn de belangrijkste hooikoorts seizoenen.

Hooikoorts Oorzaken:

Hooikoorts, net als alle andere allergische reacties, wordt veroorzaakt door allergieën , vreemde “indringers” die uw lichaam binnendringen door inademing, door inslikken, of via uw huid.

In hooikoorts, de allergieën in de lucht zijn stoffen die de luchtwegen (mond, neus, keel en longen) in te voeren via uw ademhaling en de voeringen van uw ogen en oren soms via direct contact.

Meestal is moeilijk om een ​​specifieke allergie te herkennen. Zodra deze allergieën in contact komen met uw luchtwegen, de witte bloedcellen van het afweersysteem produceert antilichamen tegen de gewraakte stof. Deze overdreven reactie op een onschadelijke stof wordt vaak een overgevoeligheidsreactie.

Het antilichaam, genaamd immunoglobuline E of IgE, is opgeslagen op speciale cellen, genaamd mestcellen.

Wanneer het antilichaam in contact komt met de overeenkomstige antigeen bevorderen zij vrijkomen van chemische en hormonen genaamd “mediators.” Histamine is een voorbeeld van een mediator. Het is het effect van deze bemiddelaar organen en andere cellen die de symptomen van de allergische reacties veroorzaken, in dit geval hooikoorts. De meest voorkomende allergieën in hooikoorts zijn pollen. Pollen zijn kleine deeltjes die vrijkomen door de bloeiende planten.
Het wordt verplaatst door de wind naar andere vestigingen van dezelfde soort, die het bevrucht, zodat de plant weer bloeien. Pollen van bepaalde soorten bomen, grassen en onkruid (zoals ambrosia) de meeste kans om reacties veroorzaken. Pollen van andere soorten planten zijn minder allergisch.

De tijd van het jaar waarin een bepaalde soort van plantaardige pollen, of “bestuift,” hangt af van het lokale klimaat en wat het normaal voor deze soort. Sommige soorten bestuiven in het voorjaar en anderen in de late zomer en vroege herfst. Het algemeen is de verder naar het noorden een plant is, later in het seizoen bestuift.
Variaties in temperatuur en regenval van jaar tot jaar van invloed op de hoeveelheid pollen in de lucht is in een bepaald seizoen. De andere veel voorkomende allergieën in hooikoorts zijn schimmels. Molds zijn een soort schimmel die geen stengels, wortels, of bladeren heeft. Schimmelsporen zweven door de lucht zoals pollen tot ze een gastvrije omgeving om te groeien.

In tegenstelling tot stuifmeel, echter, schimmels zijn niet over een seizoen. Ze zijn aanwezig gedurende het hele jaar in de meeste delen. Matrijzen groeien zowel buiten als binnen. Buiten, ze gedijen in de bodem, vegetatie, en rottend hout. Binnen, schimmels (meestal meeldauw) leven op plaatsen waar de lucht niet vrij circuleren, zoals zolders en kelders, vochtige plaatsen zoals badkamers, en plaatsen waar levensmiddelen worden opgeslagen, bereid, of weggegooid. De bedragen van pollen en schimmels in de lucht worden dagelijks gemeten in veel gebieden en gerapporteerd. De pollen en schimmels telt waarop mensen allergische symptomen variëren nogal per individu. Pollen en schimmels telt zijn niet erg behulpzaam in het voorspellen van hoe een bepaalde persoon zal reageren.

Risicofactoren voor hooikoorts

• Familieleden met hooikoorts
• Herhaalde blootstelling aan het allergie
• Andere allergische aandoeningen zoals eczeem of astma
• Neuspoliepen (kleine goedaardige gezwellen in het slijmvlies van de neus)
• De allergieën die symptomen in een individu als hij of zij leeftijden veroorzaken. Symptomen afname van een aantal mensen met een allergie, maar niet alle, naarmate ze ouder worden.
• Lichamelijke veranderingen van de zwangerschap kan hooikoorts erger.

Hooikoorts symptomen:

De gebruikelijke symptomen van hooikoorts zijn de volgende:

• Niezen
• Loopneus (duidelijke, dunne ontlading)
• Overbelaste (“verstopte”) neus
• Neuslopen
• Gevoel van aangesloten oor (s)
• Waterige, bloeddoorlopen ogen
• Jeuk van de neus, zachte gehemelte, gehoorgang, ogen en / of de huid
• Vermoeidheid
• Moeite met slapen

Wanneer moet u medische hulp gaan zoeken

Bel uw arts als u een van de volgende:

• Symptomen die niet verbeteren met zelf-behandeling
• Koorts dat niet verdwijnt
• Neus afscheidingen die zijn gekleurd, verdikte, of bloederige
• Keelpijn die erger wordt
• Oorpijn of een loopoor

Ga naar het ziekenhuis afdeling spoedeisende hulp als u een van de volgende in combinatie met een allergische reactie:

• Zeer hoge koorts
• Moeilijk ademhalen
• Ongecontroleerde bloedingen
• Afscheiding uit het oor of ernstige oorpijn

Wat is een glutenallergie?

Gluten is een eiwit dat voorkomt in tarwe, gerst, rogge, en bepaalde andere granen. Voor sommige mensen, consumeren voedingsmiddelen met gluten resulteert in schade aan de dunne darm. Deze schade aan de binnenkant van de dunne darm inbreuk maakt op hun vermogen om goed te absorberen voedingsstoffen en indien onbehandeld kan leiden tot ondervoeding en schade aan andere organen.

Voor mensen met een gluten-intolerantie, de inname van gluten geeft een negatieve reactie, vaak pijn of buikpijn, maar niet van een immuunrespons. Ernstige gluten-intolerantie wordt aangeduid als coeliakie. Coeliakie is ook bekend als gluten-gevoelige enteropathie, coeliakie, spruw, en nontropical spruw. Hoewel coeliakie wordt vaak aangeduid als een glutenallergie, het is geen echte voedselallergie, maar eerder een auto-immuunziekte.
Bij patiënten met coeliakie, de inname van gluten leidt tot een immuunreactie die de dunne darm beschadigt. Voedselallergieën leiden tot de creatie van immunoglobuline E antilichamen (IgE-antistoffen), terwijl coeliakie leidt tot de creatie van verschillende antilichamen, zoals immunoglobuline A (IgA antilichamen) en anti-weefsel transglutimase (tTGA). Met een voedselallergie, valt het lichaam het allergeen (het voedsel dat de allergische reactie veroorzaakt) zelf, terwijl met coeliakie, het lichaam zichzelf aanvalt. Anti-histaminica niet de symptomen van coeliakie. Coeliakie is een levenslange aandoening die niet te genezen is. De behandeling van coeliakie is een volledig gluten-vrij dieet.

Symptomen van een glutenallergie:

De symptomen van een gluten allergie verschillen bij volwassenen en kinderen. Bij kinderen zijn de symptomen verschijnen na gluten wordt geïntroduceerd in het dieet, meestal tussen de vier en acht maanden oud. Bij kinderen, symptomen zijn onder meer: ​​abdominale pijn, ongemak, of krampen, opgezwollen of gezwollen buik, losse en waterige ontlasting, bleke, dikke, stinkende ontlasting, obstipatie, gebrek aan gewicht te winnen, gewichtsverlies, prikkelbaarheid en gedragsproblemen, braken, diarree, en dermatitis herpetiformis. Symptomen bij volwassenen zijn: diarree, obstipatie, stinkende ontlasting, gewichtsverlies, opgezette buik, veel gas, brandend maagzuur of zure reflux, frequente indigestie, vermoeidheid, bloedarmoede, depressie, zweertjes in de mond, en dermatitis herpetiformis. Niet iedereen zal al deze symptomen. Voor veel mensen, niet de symptomen niet direct optreden na het eten van een voeding met gluten.

Voedingsmiddelen te vermijden:

Mensen die lijden aan coeliakie of glutenallergie moeten voorkomen dat alle voedingsmiddelen die gluten bevatten. Granen die gluten bevatten en dient vermeden te worden zijn: tarwe, gerst, rogge, triticale, Bulgaarse, couscous, harde, einkorn, emmer, Farina, Farro, kamut, griesmeel, en spelt en Dinkel. Veel mensen met coeliakie kunnen eten haver (op voorwaarde dat zij niet zijn verwerkt op machines die gluten bevattende granen of op andere wijze zijn cross-besmet met gluten verwerkt), maar een klein aantal niet. Items van of die deze ingrediënten bevatten moet worden vermeden. Voorbeelden hiervan zijn: gerst mout, moutextract, mout stroop, azijn, soja saus gemaakt van tarwe, gemodificeerd voedsel zetmeel uit tarwe, bier, en biergist. Veel voorverpakte en verwerkte voedingsmiddelen bevatten gluten. Lees aandachtig het etiket van een verpakt product voor de ingrediënten zoals hierboven aangegeven.

Met blootstelling aan zonlicht, symptomen zoals jeuk, netelroos of een branderig gevoel. Sommigen hebben zichtbare uitslag, terwijl anderen dat niet hebben met een zonneallergie. Sommige hebben een medische aandoening waardoor ze gevoeliger worden voor zonlicht, anderen worden met behulp van verschillende medicijnen of actuele middelen die een reactie op de huid veroorzaken wanneer ze worden blootgesteld aan de zon.

Zonne-urticaria is een vorm van chronische netelroos die wordt veroorzaakt door blootstelling aan zonlicht. Mensen met deze aandoening ervaren jeuk, roodheid en huiduitslag op de gebieden van de huid die zijn blootgesteld aan zonlicht. Soms kunnen de symptomen worden verward met een zonnebrand, maar zonne-urticaria kan optreden binnen enkele minuten na blootstelling aan de zon, en gaat veel sneller weg (minder dan een dag) na blootstelling aan de zon is gestopt.

Cholinerge of warmte urticaria is een vorm van chronische urticaria, veroorzaakt door een toename van de lichaamstemperatuur. Netelroos wordt veroorzaakt door een verhoging van de lichaamstemperatuur, zoals warme douches, lichaamsbeweging, kruidige voedingsmiddelen, of onder te veel dekens in bed ’s nachts. Sterke emoties kunnen ook leiden tot netelroos optreden bij mensen met cholinergische urticaria.

Terwijl contact van dermatitis met zonnebrandmiddelen niet zo als zonneallergie voor cosmeticais, is het niet zeldzaam. De reactie op zonnebrandmiddelen kan overal optreden het op het lichaam zit. Hoewel het de neiging heeft om vaker op de gebieden van het lichaam te zitten met de meeste blootstelling aan de zon. Dit is de zogenaamde “foto-contact-eczeem” van de zonneallergie varianten.

Foto-contact-eczeem komt meestal voor in een zon-blootgestelde patroon op het lichaam. Deze gebieden zijn onder meer het gezicht (maar niet de oogleden), de “V” op de bovenkant van de borst en onder de nek, de rug van de handen en de onderarmen. De oppervlakte van de hals onder de kin meestal niet beïnvloed.

Andere vormen van reacties op de zon worden niet veroorzaakt door allergieën. Sommige daarvan, zoals polymorfe licht eruptie, zijn meestal mild en niet ernstige aandoeningen. Andere ziekten die de gevoeligheid voor zonlicht, zoals porfyrie en systemische lupus erythematosus kunnen veroorzaken, kunnen ernstige medische aandoeningen zijn. Daarom moet iedereen die uitslag ervaart als gevolg van blootstelling aan de zon hun arts raadplegen.

Melk allergie:

Koemelk bevat meer dan 25 verschillende moleculen, die het potentieel heeft om een allergische reactie uitlokken hebben. Geen wonder dat melk wordt herhaaldelijk in de top acht overtreders voor voedselallergie!
In feite zijn veel artsen, wetenschappers en specialisten uit de gezondheidszorg raden gaan zuivel vrij als een eerste test bij een voedselallergie wordt vermoed.

Introductie:

Melkallergie wordt veroorzaakt doordat het immuunsysteem (IS) reageert tegen een of meer van de eiwitten in de melk aangetroffen. Dit gebeurt door het ontbreken van de IS leren melkeiwitten erkennen dat ongevaarlijk. Vandaar dat elke keer melk wordt ingenomen in een onderwerp, de IS is ten onrechte gewaarschuwd dat er een schadelijke lichaam is het lichaam ingevoerd en probeert weg te nemen die het als ware het een bacterie of een virus of een schadelijke chemische stof. De IS via gespecialiseerde cellen releases korrels dat toxines bevat, en het zijn deze toxines die personen te stellen met melk allergie voor de symptomen die gepaard gaan met een voedselallergie lijden, zie figuur 1 hieronder. Melk allergie wordt vaak verward met lactose-intolerantie (LI). Hoewel de symptomen soms verward met elkaar is het zijn twee verschillende aandoeningen. Terwijl de eerste is een reactie van de IS, LI wordt veroorzaakt door onvoldoende hoeveelheid lactase enzym af te breken lactose.

Wat is de oorzaak een allergie?

De oorzaak van een allergie is het ongepast of overdreven reacties van de IS aan een verscheidenheid van stoffen. De functie van het immuunsysteem om vreemde eiwitten (antigenen) te herkennen op het oppervlak van micro-organismen en antilichamen vormen (ook bekend als immunoglobulines). Wanneer de volgende IS dezelfde antigenen tegenkomt, de antilichamen met hen, wat leidt tot vernietiging van de micro-organismen. In allergieën, een vergelijkbare immuunrespons optreedt, behalve dat het immuunsysteem vormt antistoffen tegen onschadelijke stoffen – omdat deze allergenen, zoals ze genoemd worden, zijn ten onrechte aangemerkt als potentiële schadelijke eiwitten. De ongepaste of overdreven reacties gezien bij allergieën worden genoemd overgevoeligheidsreacties. Bekijk een lijst van producten en allergenen die allergische reactie veroorzaken. Eten conserveringsmiddelen en kleurstoffen (E kleuren, bijv. E120) kan ook een grote factor die kan leiden tot ernstige allergieën.

Melk Allergie:

Er zijn veel eiwitten allergenen in koemelk die allergische reacties veroorzaken. Caseïne en wei zijn de twee belangrijkste componenten. De wrongel dat zich vormt wanneer melk wordt aan zuur, wordt caseïne. De waterige deel dat overblijft na de wrongel wordt verwijderd, wordt wei.

Caseïne goed voor 80 procent van het eiwit in melk en de belangrijkste allergeen in kaas. De harder de kaas, meer caseïne bevat.
Wei is goed voor de andere 20 procent van de melk. Het bestaat uit twee belangrijkste allergene eiwitten – alpha-lactalbumine en beta-lactaglobulin.

Hoe vaak komt koemelkallergie?

Melk allergie komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen. Er wordt geschat dat 2 tot 5% van de zuigelingen melk allergie te ontwikkelen. Tot 60% van de kinderen die allergisch zijn voor koemelk zal “ontgroeien” de allergie door de leeftijd van 4 jaar en 80% door de leeftijd van 6. Maar het blijft nog steeds een aanzienlijk percentage van melk allergie tot volwassen kap. Bovendien is het mogelijk voor volwassenen melkallergie ontwikkelen zonder kinderen geschiedenis van allergieën. Een ander interessant feit, symptomen die gepaard gaan met een melkallergie hebben het potentieel om morph in de tijd. Een studie werden een groep melk allergische kinderen en bleek dat bij de aanvang van het onderzoek meeste kinderen primair maagdarmklachten (braken, diarree) hebben, maar aan het einde van het onderzoek was veel overgeschakeld luchtwegklachten zoals piepen .

Wat zijn de symptomen van koemelkallergie?

Een allergie wordt veroorzaakt wanneer een allergeen (voor een lijst van andere veel voorkomende allergenen klik hier) ons lichaam systeem is ingevoerd. De symptomen van een melkeiwit allergie vallen in drie soorten reacties:

Huidreacties:
* Jeukende rode uitslag
* Hives
* Eczeem
* Zwelling van de lippen, mond, tong, gezicht of keel
* Allergische “uitblinkers” (zwarte ogen)

Maag en darmen Reacties:
* Buikpijn en een opgeblazen gevoel
* Diarree (meestal zeer vloeibare)
* Braken
* Gas ​​/ wind
* Krampen

Neus, Keel en reacties van de longen:
* Loopneus
* Niezen
* Waterig en / of jeukende ogen
* Hoesten
* piepende ademhaling
* Kortademigheid

De melk allergie symptomen zijn niet alleen beperkt tot mensen met melkallergie. Veel andere mensen kan laten zien deze symptomen in principe een andere immuunreactie. Dit kan van eenvoudige muggenbeet een geneesmiddel reactie zoals penicilline. Voorkomende voedselallergieën, allemaal met dezelfde symptomen zijn onder meer schelpen, pinda’s, banaan en eieren.

Behandeling voor een melkallergie?

Momenteel is de enige 100% succesvolle behandeling voor melk allergie is totaal vermijden van melkeiwitten. Baby’s die de ontwikkeling van melk allergie, meestal ontgroeien de aandoening. Indien de baby borstvoeding worden de melkgevende moeders die een eliminatiedieet. Als de symptomen niet verdwijnen, of als de baby’s zijn flesvoeding krijgen, melk vervangende formules worden gebruikt om het kind te voorzien van een complete bron van voeding. Melkvervangers zijn sojamelk, rijstmelk, en hypoallergene formules op basis van gehydrolyseerde eiwitten of vrije aminozuren.

Enzymen:
Wat oudere kinderen en volwassenen, moet men kijken naar de recepten van de gerechten geconsumeerd in restaurants of op feesten (zie een lijst ofhidden melkproducten). Eiwitten in melk en / of voedsel kan de oorzaak van de allergie te zijn, maar dit kan geminimaliseerd worden wanneer niet geëlimineerd door spijsverteringsenzymen. Deze spijsverteringsenzymen breken eiwitten in de darmen voor het bereiken van onze bloedtoevoer en dus niet toe te staan ​​het eiwit op te treden als een allergeen. Voorbeelden van producten die dit doen zijn Spectrumzyme en Digestaid – te vinden in de producten section.Enzymes to the Rescue, is een medisch rapport beschrijft hoe spijsverteringsenzymen worden mensen helpen met voedsel en melk allergie.

Medicatie:
Antihistaminica zijn zeer effectief in het kalmeren van de reacties veroorzaakt door de allergie, zoals jeuk. Antihistaminicum is een kalmerend medicijn daarom stuurt de gebruiker in een diepe slaap. Dit is het voordeel van de patiënt het stopt de persoon jeuk in geval van huideczeem. Andere geneesmiddelen, zoals natriumcromoglicaat en corticosteroïden kunnen nemen regelmatig voorkomen dat de symptomen ontwikkelen. Crèmes met corticosteroïden zijn nuttig voor het eczeem, maar langdurig gebruik van hen kan de huid beschadigen.

Melk Alternatieven

Er zijn een aantal andere melksoorten die beschikbaar die kunnen worden vervangen koemelk het bakken of koken. Het type van vervangende zal afhangen van het type voeding wordt gebruikt.
Rijst melk is goed voor drinken en het aantrekken van granen. Het kan ook worden gebruikt bij bakken of als verdikkingsmiddel.
In sommige recepten water, bouillon of sap kan worden vervangen voor melk van de koe.
Soms kan een melk allergische persoon gebruik maken van geitenmelk of sojamelk. Beide melk, maar zijn ook erg allergeen. In feite zijn veel mensen die allergisch zijn voor koemelk zijn ook allergisch voor geitenmelk.
The Milk alternatieve pagina biedt met meer details.

Voedingsbehoeften

Zonder melk in de voeding, de voedingsbehoeften van het lichaam moet worden voldaan. De eerste zorg is om voldoende calcium te krijgen in de voeding (bezoek de Milk Alternatief pagina voor calcium vervanging). De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid aan calcium afhankelijk van de leeftijd van het individu. Uitstekende bronnen van calcium zijn groene groenten (broccoli, boerenkool, raapstelen, en boerenkool), vis met zachte, eetbare botten (zalm en sardines), en zeevruchten (oesters en garnalen).
Calcium kan niet worden opgevangen zonder vitamine D. bronnen van vitamine D onder andere eieren, lever, en zonlicht.
Een melk-vrij dieet moeten worden gecontroleerd door een diëtist van een voedzaam dieet te garanderen.